*Fütüvvetname, bir tasavvuf kavramı olarak fütüvvet kavramını ele alan eserler ile fütüvvet ve Ahi teşkilatlarının mesleki yönetmeliği şeklinde kaleme alınmış eserlerin ortak adıdır.
*Gençlik, yiğitlik, cömertlik anlamlarına gelen "fütüvvet" kelimesi zaman içinde çok önemli bir teşkilatın ismi olmuştur.
*Fütüvvet; yöneticilerin, dinî toplulukların ve askerlerin birlikteliğini sağlayan, bunların eğitilmesinde önemli rol oynayan bir teşkilata dönüşmüştür.
*Kendilerine özgü giysileri, mekânları, sohbetleri olan Fütüvvet ehli kişiler, Anadolu'da güvenliğin sağlanmasından ticari ve sosyal hayatın düzenlenmesine kadar pek çok görev üstlenmişlerdir.
*Fütüvvetnâme'lere göre fütüvvet, iyi huyların toplamıdır. Bu iyi huylar da genel olarak şu şekilde sıralanmıştır: Nefisle mücadele etmek, Tanrı'nın buyruklarına uymak, herkese iyilik yapmak, cömert ve misafirperver olmak, din farkı gözetmeden bütün insanları sevmek, herkesi bir görüp kendini herkesten aşağı görmek.
*Arapça, Farsça ve Türkçe pek çok fütüvvetname örneği vardır.
*Kimilerinin kendine has ismi vardır ama çoğu zaman bu eserlerin ismi unutulur ve fütüvvetname olarak bilinirler.
*İlk fütüvvetnameler, tasavvuf kaynaklarında fütüvvet kavramını açıklamak üzere yazılmış bölümler veya fütüvvet kavramını ele alan bağımsız risalelerdir.
*Horasanlı sufi Muhammed b. Hüseyin es-Sülemî’nin Kitâbü’l-Fütüvve adlı eseri bu tür fütüvvetnamelerin ilk örneğidir.
*Bir yönetmelik şeklinde kaleme alınmış fütüvvetnameler 13. yüzyılda ortaya çıktı.
*Abbâsî Halifesi Nasır’ın fütüvvet kurumunu kontrolü altına alma girişimi sonucu Sühreverdi’ye yazdırdığı Risâletü’l-fütüvve', bu tür fütüvvetnamenin ilk örneğidir.
*Anadolu’da Ahilik teşkilatının gelişmesi sonucu Ahilik fütüvvetnameleri ortaya çıktı.
*Bu eserlerde Ahiliğin usul ve kaideleri ihtiva eden kısımlarda İslâm’dan önce Türk, Ortadoğu ve özellikle İran bölgelerinde bulunan mistik kültürlerin etkileri görülür.
*Fütüvvetnâme'lerin en ünlüsü, Halil Yahya tarafından 14 ya da 15. yüzyılda kaleme alınmıştır.
*Halkın anlayabileceği bir dille (sade nesir) yazılan bu eserin pek çok nüshası günümüze ulaşmıştır.