[Jayus]

Kocakarı Efsanesi

Yöre: Olur / Erzurum

Olur'da Aspires düzlüğünün yanı başındaki kayalığa “Koca karının taşı” denir. Uzaktan bakıldığında kayalığın üstündeki bir taş, ihtiyar bir kadını andırmaktadır. Coğrafi şartların şekillendirdiği bu taş parçasına “Kocakarı” denir ve hakkında şu efsane anlatılır.

Kocakarı, 300–400 keçiden oluşan bir sürüye sahiptir. Kışı kışlakta, Yazı da yaylakta geçirmektedir. O yıl ilkbahar erken gelmiş, ağaçlar çiçek açmış, dağ-taş dâhi yeşermiş. Kocakarının keçileri, hep ikiz doğurmuş, mahsûlü çok olmuş. Bu iyi havalara aldanan kocakarı, mart ayında yaylaya çıkmış. Yaylada mahsulü iki katına çıkmış. Bundan keyif duyan kocakarı;

“Mart g.tüne parmağım
Hopur Hopur oynar oğlağım
El kalınlığı gelir kaymağım”

demiş ve oynamaya başlamış. Ancak hava koşulları birdenbire değişmiş ve bir fırtına, bir tipi bastırmış. Yaylaya yeniden kar yağmış. Fakat yayladan inme kararı, kocakarıyı vahim sonundan kurtaramamış. Yolda sürüsü ile birlikte donarak taş kesilmiş.

Halk, Kocakarının sonunu hazırlayan bu fırtınaya “kocakarı fırtınası” demektedir. her şeyin bir zamanı olduğunu ve insanın hangi durumda olursa olsun şükretmesini bilmesi gerektiği, ibret verici bu efsane ile dile getirilmiştir.

Alıntı.