Türkiye’deki okullarda öğretilen çağ anlayışı Avrupa’daki anlayıştan biraz farklı. Ülkemizdeki kabul, İlk Çağ’ın yazının icadı (M.Ö. 4000-3500) ile başlayıp Kavimler Göçü (M.S. 375) ile bittiği varsayımına dayanıyor. Avrupa’da ise İlk Çağ yerine Antik Çağ ifadesi kullanılıyor, bu çağın bitişi olarak da Batı Roma İmparatorluğu’nun yıkılış tarihi (M.S. 476) kabul ediliyor.

Kavimler Göçü ya da Batı Roma’nın çözülüşü sonucunda başladığı kabul edilen çağın adı Orta Çağ. Avrupa tarihinde aynı şekilde “Middle Age” ya da “Dark Age” (Karanlık Çağ) olarak anılan bu dönem yaklaşık 1000 yıl sürüyor. İslam dünyasının altın yıllarını yaşadığı, Avrupa’nın ise “karanlığa gömüldüğü” bu çağın kapanışı yine farklı olaylarla anılıyor.

Avrupa tarihçileri Orta Çağ’ın bitişini Rönesans’ın başlaması olarak kabul ederken, Türk ve İslam tarihinde İstanbul'un Osmanlılar tarafından Bizans'tan alınmasının (1453) bu çağı kapattığı düşünülüyor. Bazı tarihçiler, Rönesans’ın yanı sıra, barut kullanımıyla feodal sistemin çöküşünün, Avrupalıların Amerika’ya ilk gidişinin (1492) ve Protestan Reformu’nun (1517) de Orta Çağ’ı bitirdiğini savunmakta.

Sonuç olarak, bu olaylar “yeni” bir çağı doğurmuş: Yeni Çağ.(Konu alıntıdır. )