ümitlerin ölümü
 

ÜMİTLERİN ÖLÜMÜ

Basladi bir amansiz çöküntüdür içimde
Bilmem, gün gün yer eden ölüm müdür içimde

Gündüz gece dinlemez durmadan zonklar basim
Koca adimlariyla bir dev yürür içimde

Ne yana baksam gece, dizboyu çaresizlik
Bir kara yalnizliktir büyür büyür içimde

Yikilan bir dünyanin altinda ben kalmisim
Ki derinden derine bir sey çürür içimde

Hani essiz dostluklar, vazgeçilmez sevgiler
Bütün ümitler simdi bir ölüdür içimde