Hiç bu kadar tek başıma hissetmemiştim kendimi !
 

Tüketiyor canımı artık başa çıkamadığım bu iç savaş ..
Sorular,cevaplar ve acımasızca hep aynı noktada buluştuğum mağlubiyetler ..
... Yorgunum ......

Gün oluyor beyaz bir bayrağı alıp da elime pes ediyorum ..
Gün geliyor bütün silahlarımı kuşanıp da en ön cephede savaşıyorum !
Herşeyin yenisi hep çok güzel oluyorken ,
Yeni yeni yaralar daha da koyu bir çirkinliğe mahkum ediyor dört bir yanımı ..

En uzun savaşlar kaç yıl sürer ? ?
Yirmiden fazla otuzdan az bir hayatın orantısı hangi sayıyı gösterir ! !
Hangi vizyon görebilir ne idüğü belirsiz bu can havli hareketin sonunu .

Kendi kendimi yormaktan bitkin düştüm ..
Savaşlar,kayıplar,yaralar,yaralamalar değil artık tasalandıklarım ..
Tüm sonlardan korkarken hala çocuk ruhum ,,
Hiç tükenmez bir kalemle konmuş o son noktanın peşindeyim ..

Ne çok denedim ALLAH_ım
Ne çok çabaladım bir noktam olsun diye ..

Yazdım !
Silindi ..
Yazdım !
Sildin ..
Yazdım !
Sildim ..

Halsiz,hissiz ve artık telaşsız
Elim Kalbim Yüreğim ..

Elimde tek gidiş bir bilet ..
Heybemde tükettiklerin ,
Canımda kırıklar ...
Yolun ağzındayım !

-Kendime hiç tükenmez bir kalem almaya gidiyorum...