Ahmet Erhan gökyüzü maviliğinden soyunuyor
 

gökyüzü maviliğinden soyunuyor
gitsem kime,
kalsam kimde,
nereye kadar?
sılasızım işte,
gurbetim de yok
adres defterime adlar değil
yalnızlıklar yazılıyor.

bir yanda yurdum ve uçurum sözcüklerindeki
o sersemce,
o saçma uyak
- demek ki,
iki sözcükle de
bir şiir yazılıyor
yüreğimi,
yüreğimi bir bıraksam
dünyanın telaşına katılacak
yine birileri dağlarda kahraman
salonlarda mümin oluyor.

gökyüzü maviliğinden soyunuyor
akşamdandır diyorlar,
dünya hala dönüyorsa
öyle dalgın,
umarsız...
sorsam neyi,
bağırsam kime,
beni kim anlar?
bir kaçık şair diyecekler
anca yalnız,
kanca yalnız...