Akşamüstü yorgunluğumda gördüm seni
Biraz akşam telaşıyla biraz da kırgın
Unutulmaya yüz tutmuş o fırtınalı aşkı yeniden hatırlattın bana
Ne yalan söyleyeyim çok özledim seni
İyi mi yaptın gitmekle o akşamüstü
Ve gidişinden önce kalbimi bin parçaya bölmekle
Bilirim bazen gitmek gerek ve bazen susmak
İşte böyle en acısını yaşıyorum aşkın
Ve dilim varmıyor gel demeye adımlarım gitmiyor bir adım öteye
Yaptığım pek bir şey de yok anlayacağın
Bekliyorum sadece
Mutlu olmayı yarına bıraktım, belki gelirsin ümidiyle.
Yine bir akşam üstü yine aynı yerde
Gözlerimden süzülen yaşları silerken
Dizilerinde uyuduğum günleri yad ediyordum
Bir akşamüstü
Ve ben paramparça bir kalbi onarman için seni bekliyorum
Geçtiğim o yollar beni sana götürmüyor ya en çok buna kızıyorum
İki yıkık şehiriz ve birbirimize göçebe yaşıyoruz
Biliyorum hala beni sevdiğini
O yüzden kızamıyorum sana
Gitmene kal diyemedim ve gittin
Bir akşamüstü gittin
O gün yağmur yağdı yüreğime
Koca bir yalnızlık çöktü içime
Ve ben ilk defa diz çöküp kaldım öylece
Şimdi sensizliğin yasını tutuyorum
Gönlüm ölüm orucunda
Bekliyorum seni mi
Eğer geleceksen bir akşamüstü gel
Aynı yerde aynı aşkla bekliyorum seni...