[sessizce]

Hoyrat bir rüzgar bulandırırken içimdeki denizi, battıkça batıyorum içime.
Dibini boyladığım ilk yenilgim bu değil elbette.
Pek çok kez dibe vurmuştu yüreğim.
Ancak hiç bu kadar büyük zedelenmemişti hislerim.
Şimdi gittiğin yerden çok istiyor olsam bile döneyim deme.
Ben yüreğimin kurak iklimine alıştım bir kere.
Yeniden canlanır mı kuruyan bahçelerim bilemesem de suyum sen ol istemem.
İçim artık el vermiyor yeni bir çizelgeye.
Bir pergel gibi kendi etrafımda dönüp duruyorum yine, yeniden...
Gecem kasvetli, içim hasret yeri, zihnim sensiz her zaman olduğu gibi sisli..
Birbirini tekrar edip duran günlere inat mevsimler gelip geçiyor
gönlümün sessizliğe gömülmüş şehrinden. Sokaklarım sen kokuyor hala.
Bedenimi delip geçen rüzgarla aramızdan ruhlar artık geçemiyor.
Oysa ben geçip gidiyorum ömrümün belirsizleşen sahnelerinden.
Uzaklaşırken kendimden, yakınlaşıyorum hayaletine..

Fatma Taş

[Ada]

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] eline sağlık canım