Olmuyor
 

Bazı kelimeler anlatılmaz değil mi
Her seferinde soruyoruz söylüyoruz
Ama neden?
Dökecek dost mu yok
Yoksa
Dökecek can mı yok
Söyle bana can dostum kalem,
Ulaşılmaz yolların gölgesinde içim parçalanıyor kayboluyor
Bu yüreğe düşen ahengin mehtabına nasıl bakayım söyle bana,
Ahu zar ölmüş gönlümdeki ateşi nasıl atayım
Yüreğimde kaybolan bedeni nasıl atayım
Ben bitiyorum yok oluyorum söyle bana ne eyleyim
İçim kayboluyor prangalara bürünüyor
Yok oluyorum artıkın söyle bana
Benim göz yaşlarım diyecem şimdi erkek ağlar mı diyeceksin
Ne edeyim kor ateş gibi kalbime zuhur mu eyleyim
Parça parça oldu gönlüm yok olurcasına söyle
Ben ne edem ben benmi olmayım
Sahte gülüşlerden efret eyledim
Kayboldum ben kağıdıma hasret kaldım dökemiyorum
İçim yok oluyor özlüyorum
Kayboluyor benden dertler diyorum
Ben bende olmuyorum ki sana gelem diyorum
Hayat ağacında bir nebze döktüğüm kaderime atsam kendimi
Yüreğime düşse bedenim söyle bana mürekkebim ne olsun
İşte kısacası ne diyem biliyormusun
Kalbim bende değil
Ben bende değilim
Amansız hastalık değilim
Sadece yok olan bir çobanım
Uçsuz bucaklarda bile göremiyecek dağa vurdum kendimi
Yok oluyorum...

Uçurumun tenhasında bahtsız kor ateş misali kayboluyorum.
Canımı dişime taksam kayboluyorum
Beni benden alan yüreğime kaybediyorum
Susuz çöle nebzediyorum
Tek gerçek ben bitiyorum.

Emeğine sağlık dostum