14 Temmuz 2022, 20:10 | #1 |
DÖNERGÜN / Kemal Özer
nerdeyse sabah olur ışığa çıkar orman
kılıcının ucunda yıllardır sakladığın avlu değil çıkılan şimdi açılsa kapın şimdi yalnız ormandır görünmeye ardından adı kaçaktır şimdi sende ne varsa aşktan şehre kadar ne varsa ürkütüp gözlerimiz her gün aynı mavinin aynı dama sebepsiz getirdiği bir bulut sakallar çizip duran baktığın sarmaşıklar kaç yıldır senin bana o ne vakit uyusak uykuya doğru olan bırakıp gidiyorum çoğalırken duvarda götürdüğüm bu rüzgâr ormana doğru burdan senindir biliyorum uykumun saçlarında ışıkla başlayacak ışıkla biten düşman |
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|