[Draven]

Geceyi şafak sökünlerine toplayan yıldızlardan
Gökyüzü aydınlığını yağlığına sararak
Günaydın çardağında seher esip tüten tan yelleri
Gün doğduğunda dalında çağlaydı dünya
Toprağında firik
Salkımında koruk
Dalında yaprağında körpe nazlı kardelen
Sen doğduğunda bağ bahçesi tomurcuktan insandı dünya
Ve sen doğduğunda ay uyandı gökyüzü büyüdü
Sonsuz sakinliğin minder serip oturduğu toprak damlarda
Ve göz göze ker*** evlerde
Henüz elektronik değildi darı ekip arpa yolan seten düven
Beton karma makinaları ve naylon faturaları yoktu selam sabahın
Küp şeker yanında gaz ocağının yaren demleyen buğusunu
İnce kağıtlara dolayıp sohbet tütüden tespihlere çekerken
Sekilerde tuz döver ,
Buğday ezer çavdar kırar, yanık türkülere bağrını sererek
Yarma öğütürdü el değirmenleri
Sen doğduğunda hoyrat rüyaların sımsıcak salıncağına
Tandırlı duvarlar arasından yazıya yabanı sırra kadim bilerek
Kırlangıç duydu söğütler çağırdı güvercinlere söyledi
Sana nasıl sevindiğini yığın dibinde kaysı dalında ağustos böcekleri
Ve sen doğduğunda evini yolunu sesini emsalini bulan ılık yeller
Cılga yollar
Sarpa yamaçlar
Dulda dingin gölgeler
Susuzluğunu kandığına
Kırıntısını tokluğuna
Yandığını aşka süsleyip boyandı ateş ve su
Ocaktaki külü sicildeki künyeyi alnındaki yazıyı
Doyumsuz bir gönül tokluğunun bütün yeryüzü güzellikleriyle
Senin kadardı aklı fikri kırık çanaklardan dizili happana hodağa
Üstü başı hiç eskimeyen uçurtmaların saklambaç oynaşan
Uzak bulutlar yakın ibibikler ve tosbağalar
Senin kadardı boyu posu iğdeler dibindeki pınarın
Ebedi aşkın
Bulanıp belendiğin tozun toprağın

Haziran / 22
Seyfi Karaca