[Uykusuz]

Bir o resimler kaldı elimde siyah beyaz
Zamana karşı koyan,
Vefalı ve mağrur
Kiminde saçların dökülmüş omuzlarına
Gözlerin bir eski sevdayı arar durur

Şu ağaç neredeydi sahi yaslandığın?
Ardında görünen hangi deniz?
Ne kadar sakin,ne kadar mutlu yüzün
Sorma ne oldu o yıllara o günler nereye gitti?
Bir bıçak saplandı göğsüne gökyüzümüzün!

Güzeldin,bilirim,benimleydin
Tutardın ellerimi,
Gözlerime bakardın;
Bir mutluluk yayılırdı kanıma apansız
Ellerin,açardı kapılarını bana aşkın

Sanki aradan yıllar geçmemiş;
Her şey o kadar taptaze,
Öylesine dün gibi
Oysaki;ben yaşlandım artık yorgunum!
Zaman ne kadar çabuk geçip gitti değilmi?

Anılar bağrımda bir paslı çividir şimdi;
Artık ne o heves var içimde,
Ne o ses,ne şarkı,
Yalnız resimlerin;elemli ve siyah beyaz
Her şey bir albümün sayfalarında kaldı.
Ümit Yaşar Oğuzcan
31:
BİR DENİZDİR YOKLUĞUN
Bir denizdir yokluğun
Girdaplarında boğulup gittiğim
Ne bulduysam en güzel
Hepsini birden kaybettiğim
Ve kıyılarında ağladığım uzun uzun
Bir denizdir yokluğun
Ne iyiydi gitmesen, kalsan
Dayasan başını omuzlarıma
Unutulmaz anlar anılar götürseydik
Seninle bu günden yarına
Gelmeseydi ayrılıklar, dursaydı zaman
Ne iyiydi gitmesen,kalsan
Gittin bir kere neyleyim
nerdesin şimdi kimbilir
ne zaman yumsam gözlerimi
Ah aklıma gözlerin gelir
Çaresiz acılarla dolar içim
Gittin bir kere,neyleyim
Yokluğunun denizlerindeyim artık
Girdaplarında gitgide Kayboluyorum
Bir dalga geçiyor üstümden
Gel tut ellerimi boğuluyorum
Anlasana o en korkunç en karanlık
Yokluğunun denizlerindeyim artık.

Ümit Yaşar Oğuzcan