Akşam Aralığında Özlem
 

Son mavilerin yavaşça
Akşama ölgün seslerle döküldüğü
Zamanları hareledim ince ince
Uzayları ekledim uzaylara
Sonra en güzel bekleyişleri kurdum
Senin adına.

Çoğaldıkça çoğaldı inadına
Özlem garip kuşlar gibi
Dağıldı, saçıldı ortalığa
Denizleri yırta yırta geçti tekneler
Açılıp bilinmedik uzaklara.

Uçaklar, vapurlar, trenler
Beni almadan gitti
Unutulmuş bir şarkı gibi kalakaldım
Eksik tutkularda boş sevinçlerde
Hep olmadık bir şeyleri düşledim
İkimizin adına..
Afşar Timuçin