[LaviNya]

DEHB (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu), çocuğun sahip olduğu çocuğa bağlı olarak çocukların farklı şekillerde hareket etmesine neden olabilir. DEHB olan çoğu çocuğun konsantre olma ve dikkat etme sorunları vardır. Bazıları hala sınıfta otururken ve sıralarını beklerken sorun yaşayabilir. Diğer çocukların ellerini kaldırma şansı bulmadan önce cevapları söyleyebilirler.
Bazen düzensiz, dikkat dağıtıcı veya unutkan olabilirler. Sınıfta hayal kurmaya eğilimlidirler. Bazı şeyleri kaybedebilir ve ödevleri bitirmekte zorlanabilirler. Koltuklarında dolaşabilir, çok hareket edebilir, çok fazla konuşabilir veya başkalarının konuşmalarını kesebilirler.

Herkesin bu şeyleri arada bir yaptığını hatırlamak önemlidir. Bunları bazen yaparsanız, DEHB (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu) olduğu anlamına gelmez. DEHB (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu) olan çocuklar çoğu zaman bu problemlere sahiptir. Bu, hem evde hem de okulda sorun yaşamalarına neden olabilir.

DEHB (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu) olan çocuklar endişeli, sinirli, öfkeli ve üzgün olabilirler. Çocuklar DEHB (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu) tedavi edilebilecek tıbbi bir sorun olduğunu bilmelidir.

Ebeveynler ve öğretmenler bir çocuğun DEHB (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu) olduğundan şüphelendiğinde, ilk adım doktora gitmektir. Doktor daha sonra çocuğu psikolog, psikiyatrist veya pedagog gibi bir uzmana yönlendirebilir. DEHB ve diğer davranış problemleri olan çocukları bilen uzmanlardır. Doktorun işinin bir kısmı, DEHB'ye benzeyen ancak farklı tedavi türlerine ihtiyaç duyan diğer hastalıkları kontrol etmektir.

Günümüzde dikkatini toplamakta güçlük yaşayan, dürtüsel olan, düzensiz aşırı hareketliliği bulunan çocuklara sıklıkla hiperaktivite tanısı konuyor. Hiperaktivite ve dikkat eksikliğinin nedenleri hakkında da çokça yazılıp çiziliyor. Tedavi sürecinde sıklıkla ilaç kullanımı da konunun tartışılan bir başka boyutu. Oysa hiperaktivite ve dikkat eksikliğinin tanı ve tedavisi, bütüncül bir yaklaşım ele alınıp takip edilmeli, ilaç tedavisi son çare olarak düşünülmeli.