İnsan kaç kez hata yapabilir?
Sahi, bunun bir sınırı var mıdır? Yoksa eğildikçe ve büküldükçe daha az hata yapmaya mı başlar? Her gün yeni birşey öğrendim diyerek sevinmek midir adaplı olanı, yoksa her saniyesine beddua etmekten mi geçer? Bilemiyorum..

''Hata'' yalnızca kişisel bir mesele değil bence..
Peki, buna sebep olanı da sorgulamak gerekmez mi? Yahu, kıymetten bahsediyorum..
Hiç kıymeti yok mudur insanın? Onca süslü püslü cümlelerden sonra bir şehri yıkmak reva mıdır?

Ne diyorlar? ''Evler yeniden yapılır, ağaçlar yeniden ekilir, hayat yeniden başlar''..
Kırılan şey eski haline döner mi? Hiç eskisi kadar neşeli ve cilveli olabilir mi insan..
O kadar tozpembe ki bu döngü.. Gözlerinizi çevirdiğiniz her yerde bir kırıntı sarmış vaziyette.

Bazen susarsın, bilirsin ki söyleyeceklerin hiçbirşeye sığmaz. Tam herşey bitti derken, yeni bir kargaşayla karışır aklım. Adımlarının dahi faydasız kaldığı bir yola yoğrulur bedenim. Sahi, onca süslü püslü cümlelerden sonra bir şehri yıkmak reva mıdır?

Her gün, biraz daha eksilir gibiyim.. Ellerimin dahi kendimle çeliştiğini hissediyorum.
Sahi, daha kaç kez bu ızdıraptan yakınırım? İyisi mi sorma, öyle uzun uzadıya anlatırım.