Yasemin henüz 14 yasinda cıvıl cıvıl bir kizdi. Babasını erken kaybetmişti. Iki abisi ve 8 ablası vardi evin en küçüğü kendisiydi.
Yasemin merkeze cok uzak bir köyde ailesi ile vakit geçirirdi. Sabah 5 te uyanma saati ile başlayan günü akşam koyunların eve gelmesiyle son bulurdu.
Yasemin ablalarının evlenmesiyle bütün yük ona kalmıştı bitmek bilmeyen gün işleri yetmezmiş gibi erkeğin yapması gereken isleri de artık görüyordu. Abisi askere gidince iyice zorlandı yasemin, sabah koyunlar ile dağa gider, onlari sağıp sütleri peynir yapar eve dönerdi.hesap işlerinde abisine yardim ederdi çünkü Matematiği cok iyiydi ama hiç okula gitmemişti orda kızlar okutulmazdi ne üzücü
Yine dağdan dönüyordu yasemin kızlar etrafına toplanıp gülmeye başladı sana görücü geldi diye...
Korkmuştu yasemin çünkü töreler ne derse o büyükler ne derse o!..yazik yasemin bir nebzede olsa rahatlamak icin kapıdan bakti, yakışıklı uzun boylu, yeşil gözlü kumral bir delikanlı gördü ve beğenmişti ayni gün yüzükler takıldı odaya getirilen yüzüğü takmak zorunda kalan yasemin hıçkıra hıçkıra ağlıyordu annesi teselli etmek için cocuk iyi abin ne dese o kuzum! Dedi
Aradan bir ay geçmişti ve nişanlısı gelicekti atlı birini gördü uzaktan kalbi çıkacak gibiydi, eve koştu giyindi kızlar toplandı kahkahalar yükseliyordu evden
Yasemin odaya gitti ama başka biri yabancı
"Sende kimsin?" Dedi "senin nişanlın" dedi aman allah'ım karşısında gördüğü adam 35 yasinda bambaşka biri vardi hayal kırıklığına uğradı, ağladı, isyan etti ama nafile karar verilmişti bir kere tanımadığı hayalinden cok farklı bir adam duruyordu yasemin yeni başlamıştı hayata eğer buna hayat diyorsak.


Ne yazıkki hala törelere kurban giden yüzlerce insanımız var cehalettin pençelerine düşmüş gözü kör insanlarımız var