IRCForumu.ORG - Babamın hikayesi -1-

ÖNSÖZ:

Babamın çocukluğu kadar gençliği de roman olabilir aslında, anlatmayı seviyor.

Biz atadan adanaliyiz, hani derler ya dedenin dedesinin dedesi demi? Evet aynen.

1940-50 senelerinde (tam seneyi hatırlamıyorum) köyden adana merkez'e geldik bulunduğumuz bölgenin tamamı portakal bahçesi idi biz atadan çiftçilik bahçe işleri ile uğraşıyoruz, dedemin adı Adanalı hamit bir atı vardı küheylan, kulakları dik saçları uzun ve yakışıklı mi yakışıklı bir attı.

Biz 4 kardeşiz, 1 kiz 2 erkek kardeşim var en büyükleri benim, adanaya geldigimiz de ben 4 veya 5 yaşında idim, dedem beni omuzuna alıp gezdirmeyi at arabasi ile dolastirmayi çok severdi ve benim de çok hoşuma giderdi.

Birgün dedem beni adananın çarşı tarafina küçük saat olması lazım oralara gezdirmeye ve alışverişe götürdü ve ben orada öyle birsey gördüm ki hala hafızamdan çıkmıyor 3 kişiyi meydanın ortasinda asılı görmüştüm ve dedeme sorduğumda mardin canavarı olduğunu söylemişti.

Çok uzun zaman hafızamdan alamamıştım ve hala 73 yaşındayım bazı geceler rüyalarıma giriyor.

Ortaokul 1 veya 2 gidiyorum son ders oldu eve doğru yürümeye başladım ileride bir tozbulut var en az 5 6 kişi kavga ediyordu o an dedemi görmüştüm elinde senze kasası gelene vuruyor gecene vuruyordu, akşam oldu dedemi gördüm eve geldi eli kolu satılmıştı, yanina yanaştım dede iyimisin diye sordum dedem iyiyim oğlum dedi, dedem rahat 1.90 boyunda 120 kg üzerinde idi, eski adamlarin geneli çok kuvvetli idi.

Babam, dedem gibi uzun boylu renkli gözlü birisiydi ama dedemden sıska birisi, babam tabla kullanırdı mahalleri gezer sebze satardı hatırladığım tarlanın üzerinde beni gezdirmesi ve büyüyünce babamla beraber sebze meyve satmaktan mutlu olurdum.

Annemden bahsetmek isterim aslinda tam bir cumhuriyet kadınıydı.