|
|
Ah şu çocukluk yıllarım.
Gönderen: KivanC 24 Temmuz 2021, 10:23
1990-92 Yıllarında ailecek Niğde'ye bir köy düğününe gittik amcamlar da vardı, düğün Niğdenin FERTEK isminde bir köyünde ama 90'larin düğünü bu zamanların asortik düğünlerine benzemiyordu zar zor da olsa hatırlıyorum, damat düğünden önce traş olur tüm köy erkekleri izler, köyün çocukları yaramazlık peşinde, bizler amca çocukları tavuk yakalama izindeydik ve köy zaten kirazı ile meşhurmuş bunu öğrenmiştik daha önceden hazırlıklı gelmiştik aslında.
Annemin kontrolü altındaydık kimildayamiyorduk ama biz bir yolunu bulmuştuk annem yengem ve akrabalar ile oynamaya kalktığında oradan kaybolacaktik ve o an geldi hemen ellerimizde 25'lik çuvallar ile yola koyulduk ben, ismet, ali samet. Samet aramizda en büyüğümüz ve en korkağımızdı, aslında tek korkusu amcamdi bir problem olursa ismete ve aliye kıyamayıp tüm fırçayı samet yerdi. 500mt ileride bir camii tam arkasında bahçe oldukça kiraz vardi hic zaman kaybetmeden toplaya başladık toplarken hemen arka bahçede ceviz ve elma ağacı olduğunu farkedince ben o bahçeye yöneldim dallari ile topluyoruz toplarken de bir yandan da yiyoruz, ismetin sesi geliyordu bağırarak az yiyin cırcır olmayin haaa. zaman o kadar hızlı Akınca düğün bitmiş annemler bizi aramaya başlamış, ben o kadar dalmışım ki elma ağacı bitmis bahçenin sonuna kadar gelmişim bahçenin arkası yamaç dikkat edememişim ki yamaçtan aşağı yuvarlandim rahat 100 mt vardi, başımı yerde kesilmiş bir tomruk'a çarparak bayılmışım. Gözümü açtığımda aydınlıktı hava ve şuan dahi ne kadar baygın kaldığımı biliyorum, baktim başım kanamış hemen gömleğimi çıkarıp başıma sardım ama adana gibi degil ki Niğde aşırı soğuktu hemen yürümeye başladım yukari doğru tırmanmaya başladım ki önüme bir teyze ve bir amca çıktı onlarda şaşırdı bende ne olduğunu hala anlamış değildim bir yandan üşüyor bir yandan başımın ağrısını dindirmeye çalışıyordum, teyze sordu " ne oldu sana kuzum " dedi, durumu onlara anlattım, 90'li yillarda ve köy yerinde cep telefonunun ne işi vardi, hemen Köye doğru yürümeye başladık ki karşımıza jandarma ve köylüler çıktı ve hemen beni alarak ambulansa götürdüler. O zaman anladım ki Anne sözü baba sözü çok kiymetliymiş.
__________________
"Sevilmenin kıymeti bilinmiyorsa, Uzaklaşmak En güzeli ki üzülen sen olmayasın" |
Görüntüleme 256
Yorumlar 4
|
24 Temmuz 2021, 10:26
|
#2 |
  |
emeğine sağlık
________________
۰۪۫.۪۫۰𝓑𝓪𝔃𝓲 𝓲𝓷𝓼𝓪𝓷𝓵𝓪𝓻 ,𝓫𝓪𝔃𝓮𝓷 𝓲𝓷𝓼𝓪𝓷𝓵𝓪𝓻۰۪۫.۪۫۰ 𝑪𝒊𝒌𝒂𝒓 𝒊𝒍𝒊𝒔𝒌𝒊𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 , 𝒔𝒂𝒉𝒕𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕𝒍𝒖𝒌𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 𝒎𝒊𝒅𝒆𝒎𝒊 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓  ۰۪۫.۪۫۰AkGün۰۪۫.۪۫۰  |
|
|
|
24 Temmuz 2021, 10:26
|
#3 |
  |
Kalemine saglık
|
|
|
|
24 Temmuz 2021, 10:27
|
#4 |
  |
Emeğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
|
|
|
|
24 Temmuz 2021, 11:27
|
#5 |
  |
Emeğinize sağlık KivanC bey.
________________
 |
|
|
| Bu Makaleyi Görüntüleyen Şu Anda Aktif Kullanıcılar : 1 (0 Kayıtlı Üye Ve 1 Misafir) | |
| Makale Araçları | |
| Stil | |
|
|
8Beğeni
Normal
