Lev Nikolayeviç Tolstoy ile Fyodor Mihayloviç Dostoyevski
 

"Ama toplum, muhafazakarlık görevini yerine getirmek için çok kez bu insanları asıp kesiyor ya da her türlü hareket imkanından mahrum ediyor. Ama yine aynı toplum, bir nesil sonra bu astığı insanların anıtını dikip onlara tapıyor... İlk bölüm şimdinin adamıyken, ikinci bölüm, hep geleceğin adamıdır. Birinciler dünyayı korur ve onun nüfusunu çoğaltır, ikincilerse onu hareket ettirir ve asıl amacına doğru yürütürler."
- Fyodor Mihailoviç Dostoyevski

“Tanrı’yı seviyorum” deyip de kardeşinden nefret eden yalancıdır. Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği Tanrı’yı sevemez.
-Lev Nikolayeviç Tolstoy-

Rus edebiyatının iki ünlü yazarı, Tolstoy ve Dostoyevski, bence dünya edebiyatınında ışık saçan meşaleleri ...

Ayrım yapmak çok mümkün olmasa da hepimizin mutlaka bir "en" i vardır.

İki yazarımızı forumda yazdıklarıyla konuk edelim istedim.

Hadi, en sevdiğiniz sözleriyle sizin düşüncelerinizi ve duygularınızı ifade etmelerine izin verin.

Ne dersiniz?

İki yazarı da severim ama Dostoyevski’yi başka severim.
Eskiden eserlerini daha sık okuyabilmeme rağmen son yıllarda psikolojim hikayelerindeki acı ve karanlığı kaldıramıyor. Elbette bu da ne kadar şahane yazarlar oldukları ile alakalı. İnsan, okurken içinde kayboluyor.

İkisinden sözler paylaşmamızı istemişsin @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].
Dostoyevski’nin en sevdiğim ve doğruluğuna çok inandığım bir cümlesini paylaşayım.
“Bir insanın ruhuna göz atıp onu tanımak için susuşunu, konuşmasını, ağlamasını veya yüce fikirler karşısında nasıl duygulandığını analiz etmekle uğraşmayın; onu sadece gülerken gözlemlediğinizde daha iyi sonuçlar alacaksınız. Dolu dolu gülüyorsa iyi bir adamdır.”

Tolstoy’un en sevdiğim sözü ise, çok bilinen bir tanesi:
“Bir insan, payı olduğu ve paydası olduğunu düşündüğü kişi olan bir kesir gibidir. Payda büyüdükçe, oran küçülür.”