[Ayışığı]

Vefalı olan kişilere vefakâr denilir. Vefasız olanlara ise olumsuzluk, yokluk anlamına gelen bi- ön eki ile oluşturulmuş "bivefa" sözü kullanılır. Vefalı olma kısaca kendisine yapılan iyilikleri unutmama ve gerektiğinde karşılığını ödeme anlamına gelir. Verilen bir sözün tutulması, gönül bağı kurulan dost, arkadaş, aile, sevgiliyi yarı yolda bırakmama gibi manalara gelir. Elbette en büyük vefakarlık, yüce yaratıcıyı tanımak, verdiği nimetlerin kıymetini bilmek, kulluk görevlerini eksiksiz yerine getirmektir. En büyük nankörlük ise kulun Rabbini inkar etmesidir. Tasavvufta vefa "ezelde, bezm-i elestte Allah'a verilen söze, misaka bağlı kalmak" şeklinde tanımlanmaktadır.