"İstanbul kadın olsaydı...
Oğlu Levent olurdu, kızı Bebek.
Denizleri mavi, martıları beyaz.
Cumbalı evlerde, camdaki saksılarla konuşurdu.
Erkek isimleriyle dolu semtlerine inat,
KADIN olmanın asaletini dağıtırdı bütün sokaklara.

İstanbul kadın olsaydı...
Kalbi Taksim olurdu.
Ara sokaklardan çıkıldıkça
varılan meydan gibi.
Damarlarında gençlik kanı.
Özgürlüğe açılırdı alyuvarları.
Duvarlarına resimler çizilir,
şiirler yazılırdı.

İstanbul kadın olsaydı...
Gözleri Galata Kulesi olurdu.
Güneşe tutkusu kocaman.
Yeşile özlemi delice.
Şehrin silueti bozulmasın diye,
gözü gibi bakardı her karış toprağa.

İstanbul kadın olsa...
Göğsü Darüşşafaka olurdu.
Evlat edinirdi sokak
çocuklarını, emzirirdi.
Saçını süpürge ederdi hayata.
Evlerde kardeşlik şarkıları söylenirdi

İstanbul kadın olsaydı...
Saçları Çamlıca olurdu.
Tebrik kartlarında üzeri
simli çam ağaçları.
Burnu Haliç.
Harika kokular yayılırdı
şehrin her yanına.
Elleri şehir hatları vapuru.
Martılara simit ısmarlayan.

İstanbul kadın olsaydı...
Kulakları Emirgan olurdu.
Güllerin yakasını bırakmayan
bülbül seslerini duyardı.
Adalet sarayı Baltalimanı.
Kadınlara şiddet uygulayanları korkusuzca yargılayan.
Özgürlüğün izlerini bırakırdı kumsallara.

İstanbul kadın olsaydı...
Dişleri Adalar olurdu.
Ayakları Aşiyan.
Yazlık sineması Kalamış.
Her gece bir tatlı huzur alırdı.
Gece mavisinde ah çekerdi
tambur sesi.
Yüreğinin penceresi bütün
insanlara açık olurdu.

İstanbul kadın olsaydı,
her gün biraz daha aşık olurduk.
Bakışlarında siyah beyaz
resimlerin tadı.
Özlediğimiz ve unutulmuş gecelerde, elbette huysuz ve tatlı kadın olurdu.
Dillerde nağme adı..."👈🦋

~ Kaan Murat Yanık ~