[Rü_]

Bir gün İbnü’l-vakt’in hocası Molla İbrahim (Allah Teala rahmet eylesin) İbnü’l-vakt’e, “Gel sana şükretmesini bilen, kızılabilecek durumlara dahi kızmayan, dünya malına önem vermeyip sadece eşine önem veren iyi bir kadının hikayesini anlatayım” der ve şöyle devam eder:
“Geçmiş zamanlarda yaşamış güzel huylu, geçim ehli ve çok akıllı bir kadın varmış. Kocası ise biraz saf, dünya işlerinden pek anlamayan biriymiş. Kadın bir gün kocasından ahırdaki ineği şehre götürüp pazarda satmasını istemiş. Gayesi hem ‘Evin reisi ticaret yapıyor’ demeleri hem de kocasının ticaret yapmayı öğrenmesiymiş. Adam yola çıkmış, şehrin pazarına varmış. Akşama kadar pazarın en sakin yerinde bekleyerek hiçbir şey yapmamış. Akşam olmuş, pazar dağılmış. İneğinin ipini eline alan adam köyüne doğru yola koyulmuş. Biraz gittikten sonra bir adamla karşılaşmış, adam da buzağısını satmak için pazara gelmiş ancak istediği fiyata satamayınca geri dönüyormuş. Bizim saf adamı görünce, ‘Kardeş sen de benim gibi, istediğin paraya satamadın herhalde’ demiş. Adam ‘Ağam istersen seninle bir ticaret yapalım. Buzağıyı bana ver, ineği sen al. Maksat ticaret olsun’ demiş. Tabii diğer adam hemen kabul etmiş. Bizimki ineği verip buzağıyı alarak yoluna devam etmiş. Biraz yürüdükten sonra yolda keçi satan bir adam görmüş. O adama da ‘Kardeş senle bir ticaret yapalım. Ben buzağıyı sana vereyim, sen de bana bir keçi ver’ demiş ve orada da buzağıyla keçiyi değiştirmiş. Bu değiş tokuşu gören bir tavuk satıcısı adamın yanına gelerek, ‘Ey kardeş! Benimle de ticaret yap. O keçiyi bana ver, al bu tavuğu’ demiş. Adam bu teklifi de kabul etmiş. Keçiyle tavuğun değiştirildiğine şahit olan bir şapka satıcısı hemen adama yanaşmış, ‘Ağam gel biz de ticaret yapalım. Ver şu tavuğu al bu güzel şapkayı, maksat ticaret olsun’ demiş. Bizim saf adam tavuğu verip şapkayı almış. Yolda bir kuyu başına varmış, suya bakmak için eğilince şapkası kuyuya düşmüş ve eli boş halde evine varmış. Hanımı onu dışarıda neşeli bir şekilde karşılamış. Adama, ‘Evimin direği, hoş geldin. Günün nasıl geçti? Çok yoruldun mu?’ diye sorunca, adam ‘Evet hanım, bugün çok büyük ticaretler yaptım. İneği verip buzağı aldım’ deyince, kadın ‘Olsun buzağı genç ve verimlidir’ demiş. Adam, ‘Ama buzağıyı da verip keçi aldım, maksat ticaret olsun’ deyince kadın, ‘Olsun, keçi süt verir. Çok isabetli bir ticaret yapmışsın’ demiş. Daha sonra adam, ‘Ben keçiyi de verip tavuk aldım, tavuğu da verip şapka aldım’ deyince, kadın ‘Olsun, kendine harcamışsın. Helalühoş olsun’ demiş. Adam bunun üzerine ‘Aldığım şapka kuyuya düştü’ deyince kadın yine hiç rengini bozmadan ‘Olsun, sağ salim eve vardın ya o bana yeter’ diyerek kocasını teselli etmiş.”
Aziz dostum! Geçim ehli bir eş yuvadaki mutluluğu arttırır. Sıkıntılarla daha rahat baş edilmesini sağlar. İnsan derdini sıkıntısını eşiyle paylaşabiliyorsa, o yuvada huzur vardır, saadet vardır. Gün içerisinde çeşitli sıkıntılarla uğraşan kişi akşam olunca evinde iyi bir dert ortağı bulabiliyorsa hiç gam çekmesin! Kimin evinde huzur, onu candan seven bir eş var ise, Allah Teala o kişiye rahmet nazarı ile bakıyor demektir. Allah Teala ömrünüze bereket versin, size ve ailenize daima huzur ve selamet ihsan eylesin inşallah…