24 Eylül 2022, 01:35 | #1 |
Eylemsizlik..
Gitmek; bir eylemden fazlasıdır çoğu zaman, kalmanın bir eylemsizlikten fazlası olduğu gibi..
Ruhun bedeni istilasına benzer bu. Beyninden başlarsın uyuşmaya, hükmedemezsin kendine. Ardından gören gözlerin görmez olur, konuşan dilin konuşamaz artık. Parmak uçların hissizleşir, dokunamazsın.. Gitmek; tek kelimeden fazlasıdır kimi zaman, kalmanın aslında tarifinin yapılmadığı gibi. Kolay olur, alışırsın sanırsın önceleri. Günün ilk saatinde başlar vurmaya; uyanır uyanmaz bir boşluğa uzatırsın kolunu, dokunamazsın. Bir yanın o yatakta kalmıştır artık.. Yüzünü yıkaman boşunadır bundan sonra, hiçbir soğuk su açamayacaktır artık uykunu. Dişlerini fırçalamasan da olur mesela, traş olmana gerek olmadığı gibi. Masaya hala iki bardak koyman bundandır, o bardağa sevdiği kadar şeker atman bundan olduğu gibi.. Anahtarı yanında taşımak ne zor gelecektir bundan sonra.. Yolda herkesin o’na benzemesi, herkesin o’nun sesi ile konuşmasını saymıyorum bile.. O yüzden.. Gitmek; bir eylemden fazlasıdır çoğu zaman, kalmanın bir eylemsizlikten fazlası olduğu gibi.. ..
________________
Üflesen, nefesine takılsak.. |
|
|
30 Eylül 2022, 05:22 | #2 |
Kolay olur sanmak çok büyük yanılgı aslında.
Bu hayatta kayda değer hiçbir şey kolay olmaz ki… Bir şekilde kendimizi avutmak zorundayız işte. Ellerinize sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].
________________
|
|
|
02 Ekim 2022, 20:52 | #3 |
Hüzünlendim okuyunca,,, kim bilir belki de kendimi okdr kaptırdım ki okurken hissetmişim demek ki kanayan bir yara var sarsam durur mu yoksa bıraksam kabuk bağlayıp bu yarayı açan bir ömür pişman olur mu ?
Emeğine sağlık konuşmayı bırakan güzel insan |
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|