Erdemsizliktir yalnızlık..
 

Okudum seni,

Kulağımda ezberime kazınan bir melodi.

Kapısı yalnızlığa açılan ne kadar cümle varsa kuruldu dudaklarımızın arasında.

Harf harf çıkardık üzerimizdekileri,

Çırılçıplak düştük tenlerimizin üzerine.

Bir cam buğusuna yazıldı isimlerimizin baş harfleri,

Yazıyı yazan elin avuç içi ile silindik yine.

Kim demiş koymaz insana diye,

Koyar,

Koyar elbette dibine kadar.

Ten tene değmezse zorlanır,

Duvarlar tanıdık ikinci nefes için aranır.

Göz kapaklarına kibrit çöplerinin asılması aslında bundandır,

Maalesef

Uyku bundan sonra haramdır.

Unutma;

Erdemsizliktir yalnızlık,

Tek kişilik yaşanır..

Ömer Hayyam ın yazdığı gibi...
Karanlık aydınlıktan, yalan doğrudan kaçar.
Güneş yalnız da olsa, etrafa ışık saçar.
Üzülme, doğruların kaderidir yalnızlık.
Kargalar sürüyle, kartallar yalnız uçar.


:alkis harika yüreğine sağlık

Aldırma yalnızlığın tek kişilik olduğuna,

İnsanın içine yaptığı bir yolculuğun ta kendisidir aslında..

Güçlü kılar kendisini,

Burnu uzamaz ne de olsa Pinokyo gibi..

En derininden bir sitemdir okudukların;

İçim, dışımdan kaçardı..

İnsanlarla konuşasım bile gelmiyor ama

O’na evdeki perdeleri bile anlatasım vardı..

Dile gelmeyen ne varsa,

Satır aralarıma kurduğum sehpalarda idam ettim yok pahasına..

Eksilen harflerimle sessizleşti dilim,

Sonra sonra susmayı da öğrendim..

Ağır yaralı cümleler kurdum,

Ruhun bedene dar geldiği göğüs kafesinde..

Belki de bundandı;

Nefes diye seni içime çekmelerim..

Payına yalnızlık düşen şiirin dizeleri gibi kapımızın açıldığı yer oldu yalnızlık..

Öylesine yalnızım ki;

İçim dışımdan kalabalık..

Garip dünyada ne hikayeler yaşandı,

nice gönüller sevdadan uzak,

uzak ise sevdaya hasret kalmış.

Bir bardak çaya iki nefes olsak,,,

Yudum yudum geçer misin içimden?

Yada bir kahvenin hatrına

Bir ömür bekler misin beni?

Bir günü daha bitirmek üzereyiz..

Takvimlerden haberin var mı demiştim yıllar önce,

Farkeder miydin sahi bugünü ya da dünü..?

Eksik kalan ne varsa bir fincan kahvenin tadında boğmak var şimdi,

Dilsiz satırların girdabında savurmak küllerini..

Bitmek mi gerekir gerçekten yeniden başlamak için;

Bugün de ölmedim mesela belki yarın..

Kederden damıttığım arsenik tadında sevinçlerim var kursağımda,

Ben yutkundukça sen takılıyorsun boğazıma..