[AntepLi]

Merhaba,
Hayatta en acı şey,Merhaba diyerek birleşen ellerin elveda diyerek ayrılmasıdır. Çokca söz ettim,senden sana ait olan herşeyden. Kimseler bilmezken senle yaşadıklarımızı,o anları yad ederek geçirdim hep günleri. Kâğıttan gemileri kaç kez batırdım,kaç kez dilek ağaçlarına bezler bağladım ve Sensiz geceler de hıçkıra hıçkıra ağladım. Bir tutam umut besledim gönlümün en ucra çukurlarında hep hayatın en güzel anına gönderdim sırf sana ulaşsın diye. Titreyen ellerim ile kalemleri sağa sola fırlatıp isyan ettim uykumu bölen o acı seslere. Hasret dirhem dirhem içimi kemirirken ben gözlerinin ışıltısını kaybetmemek için kapatmadım gözlerimi,birlikte nefes alıp verdiğimiz odanın penceresini dahi açmadım kokun terk etmesin diye. Şimdi sen uzaklardasın aramızda olan mesafeler ile katmerlendi hasretin.
Rüyalarımı süsleyen o ışıltılı gülüşlerinin tadı halen damaklarım da, sırtım da duran ayrılık kamburu yorgun düşürüyor ölümlü bedenimi.
Ah Sen Deli Kız
Diyerek gülüyorum beni benden alışına,Şimdi hangi sokakların,caddelerin tozlarını kaldırıyor yürüyüşünde ki endam,hangi yüzler geçiyor kaldırımdan Sana bakarak ve hangi kendini bilmez üzecek seni diye korkuyorum. Ben aslında sen giderken gitmişim kendimden,ben sen olmuşum senle büyümüş senle yürümüşüm.
Buralardan sana özlem dolu sözler gönderiyorum,sevgimi boğçama koyup atıyorum gönül penceresinden tuta bilene AŞK olsun.
Ve Sen Deli Kız
Herşey Senle Başladı Senle Bitecek.